Implementacija jedinstvenog evropskog broja 112 za hitne slučajeve u Republici Srbiji – prednosti i nedostaci

U slučaju elementarnih nepogoda i tehničko – tehnoloških nesreća, koje izazivaju ozbiljne posledice u smislu ljudskih žrtava i materijalne štete, jedan od bitnih kriterijuma za pružanje efikasnog i efektivnog odgovora jeste i brzina reagovanja. Takođe, u slučaju značajnijih opasnosti po ljude, materijalna i kulturna dobra, očekuje se angažovanje ljudskih i materijalnih resursa koji pripadaju različitim službama u okviru sistema bezbednosti. Na primer, u slučaju da se dogodi saobraćajna nesreća sa težim posledicama, potrebno je angažovati pripadnike policijskih snaga, vatrogasno – spasilačkih jedinica, kao i službe hitne medicinske pomoći. Trenutno postoje različiti modeli pozivanja hitnih službi u slučaju potrebe. Međutim, na tlu evropskog kontinenta u velikoj meri rasprostranjena je upotreba jedinstvenog evropskog broja 112 za hitne slučajeve. Time se u tehničkom pogledu objedinjavaju sve nadležne službe i dobija se na brzini reagovanja. Većina evropskih zemalja prihvatila je ovaj broj kao zvaničan i u okviru sopstvene teritorije. Sa druge strane, u Republici Srbiji se i dalje koristi model razdvojenih telefonskih brojeva koji se koriste u slučaju potrebe za pozivanjem hitnih službi. Postoje incijative da se implementira jedinstveni evropski broj 112 u narednom periodu. Međutim, i dalje su aktuelna ograničenja u smislu realizacije ovog složenog procesa. Pored niza prednosti koje donosi tehnička realizacija ovog broja, pojavljuju se i nedostaci, kao i ograničenja u pogledu informaciono – tehničke kompatibilnosti. Postoje i lokalni primeri nastojanja da se objedine podaci i informacije o radi i angažovanju hitnih službi, kao što je slučaj sa službom ,,Beokom servis” u okviru gradske uprave Grada Beograda.