Uticaj dezertifikacije na poljoprivredne proizvode u libiji

Veliki deo površine Zemlje čine pustinje koje se u poslednjih nekoliko desetina godina ubrzano šire. Za razliku od prirodnog procesa postupnog širenja ili promene areala pustinja, ubrzana dezertifikacija je rezultat ljudskog nepromišljenog i neodrživog delovanja. Prema definiciji iz Programa Ujedinjenih Nacija o zaštiti životne srednie (United Nations Environment Programme, UNEP), pustinja je umanjenje ili uništenje biološkog potencijala zemljišta koje može na kraju dovesti do uslova sličnih pustinjskim. Opustinjavanje, ili dezertifikacija je jedan od aspekata široko rasprostranjenog pogoršanja ekosistema zbog fluktuacije nepovoljnih klimatskih uslova i prekomerne eksploatacije zemljišta. Predmet istraživanja ovog rada je utvrđivanje uticaja sve izraženije dezertifikacije na poljoprivrednu proizvodnju i na najvažnije poljoprivredne proizvode u Libiji. Veliki prirodni priraštaj, povezan sa ograničenim prirodnim resursima u Libiji (posebno vodnih resursa i plodnog tla), kao i velike promene u režimu padavine, bez ikakve sumnje, dovešće do pojačane dezertifikacija u budućnosti. Veći broj stanovnika uticaće na povećanje vodnog deficita kao odgovor na povećanje potreba za vodom za domaćinstva, kao i u industrijske i poljoprivredne svrhe. Posle sagledavanja svih negativnih uticaja širenja pustinja na poljoprivredne aktivnosti potrebno je stvoriti uslove da se ti uticaji ublaže, a ako je moguće i eliminišu u potpunosti. Dezertifikacija se može suzbiti, ali su potrebni zajednički napori na svim nivoima, kao i nacionalni i međunarodni planovi i politike, odgovarajuće upravljanje resursima, primena adekvatnih tehnologija i velika finansijska sredstva. Održiva poljoprivredna proizvodnja ne može biti ostvarena bez rada na usporavanju procesa dezertifikacije, bez adaptacije poljoprivredne proizvodnje na klimatske promene kao i bez osavremenjavanju postojeće poljoprivrede uvođenjem savremenih agrotehničkih mera.