Internet u nastavi i učenju

Internet i sa njim sve više povezan Web 2.0 aplikacije, ne mogu da se izostave iz svakodnevnog života današnje dece i omladine. Mladi i deca odrastaju u medijskom okruženju, korištenje tehničkih inovacija i konvergento okruženje medijima predstavlja značajan izazov i (razvojni) zadatak kako za njih same, tako i za njihove roditelje i školu. Škola će se, sve više, baviti mogućnošću razvoja kompetencija za samostalno učenje učenika, kako bi im pomogla, da se adekvatno nose sa zahtevima radnog života. Novi mediji, kao što je Web 2.0 sa svojim mnogobrojnim formama korišćenja, ako se koristi u kontekstu procesa učenja, može ponuditi niz prednosti i pomoći onima koji uče, u samostalnom učenju u kontekstu aktivne i socijalne okoline za učenje.
Mladi putem interneta formiraju slične vrednosti i stavove o zajedničkim aktivnostima i interesima, razvijaju važne intelektualne kompetencije društvenog povezivanja. Internet omogućava da se prevaziđe vezanost za prostor koji sputava društvene veze mladih, ali donosi i nove razvojne probleme mladih, pogotovo u slučaju izopštavanja ili izloženosti agresiji unutar vršnjačke grupe.
Sa internetom su povezane brojne prednosti ali i mane. Prednosti su, učenje nezavisno od vremena i mesta, mogućnosti za uređivanje, dokumentaciju i ponovnu upotrebu sadržaja, mogućnosti promena faza komunikacije i pristup drugim digitalnim izvorima informacija; pri tome se nudi nova kultura učenja kroz koncept timskog, kooperativnog učenja. Nedostaci se ogledaju u tehničkim problemima i nedostatku prihvatanja korisnika, nedostatku socijalnih pokazatelja, pri čemu, fenomen, kao što je socijalna lenjost, može otežati virtuelnu kolaboraciju.